سنجش میزان اثربخشی دوره های آموزشی بانکداری الکترونیکی ویژه کارکنان شعب بانک مسکن در استان تهران در سال 1393

این پژوهش با هدف کلی "سنجش میزان اثربخشی دوره های آموزشی بانکداری الکترونیکی ویژه کارکنان شعب بانک مسکن در استان تهران در سال 1393" اجرا گردیده است. نوع تحقیق از نظر هدف، کاربردی و و از نظر روش ، توصیفی-پیمایشی می باشد. جامعه ی آماری تحقیق حاضر شامل کلیه کارکنان شعب بانک مسکن در استان تهران می باشند که در دوره های آموزشی بانکداری الکترونیکی شرکت نموده اند و جمعیتی حدود 1100 نفر را شامل می شوند که طبق جدول مورگان، تعداد نمونه، 285 نفر محاسبه گردید. روش نمونه گیری بکار گرفته شده، تصادفی ساده است. ابزار اندازه گیری مورد استفاده، پرسشنامه ای با طیف لیکرت و بر اساس الگوی کرک پاتریک در چهار سطح واکنش، یادگیری، رفتار و نتایج می باشد که پس از تهیه و تدوین پرسشنامه ، روایی آن با نظر اساتید راهنما و مشاور و متخصصان امر آموزش و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برابر 89/0 محاسبه و تایید گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده، از روش های آماری توصیفی و استنباطی(از جمله آزمون t تک متغیره، تحلیل واریانس یکطرفه و ضریب همبستگی پیرسون) استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون t در چهار سطح نشان داد که دوره های آموزشی بانکداری الکترونیکی در سطوح واکنش، یادگیری، رفتار و نتایج اثر بخش بوده اند. تجزیه و تحلیل یافته های جانبی پژوهش(دموگرافی) نیز براساس نتایج آزمون اثرات بین گروهی تحلیل واریانس یکطرفه نشان داد که دیدگاه کارکنان در رده های مختلف خدمتی، سابقه کار و یا تحصیلات، نسبت به عوامل موثر بر اثربخشی دوره های آموزش بانکداری الکترونیکی تفاوت معناداری با یکدیگر ندارند. کلیدواژه: ارزیابی اثربخشی، دوره های آموزشی، الگوی کرک پاتریک